Hoe alles begon
Het verhaal van Joris
Hoi, mijn naam is Joris Grymonprez. Op 7-jarige leeftijd kreeg ik de diagnoses van ADD en Gilles de la Tourette. Dat gaf me aan ene kant erkenning, maar voelde doorheen mijn opgroeien vaak als een discriminerende stempel. De hulp die ik kreeg was vaak niet afgestemd op wat ik echt nodig had. Gaandeweg heb ik zelf moeten ontdekken hoe mijn brein functioneert en hoe ermee om te gaan, en dat ging zacht gezegd niet zonder slag of stoot.
In mijn jeugd deed ik werk als kinderoppas en monitor. Van het jaar 2005 tot 2008 volgde ik een graduaat orthopedagogisch begeleider, een praktijkgerichte opleiding. Deze focus op praktijk leunde beter bij mij aan. Uiteindelijk zette ik deze studies stop vanwege persoonlijke redenen en trok naar Azië - Indonesië met het idee niet meer terug te komen naar België en de rest van mijn dagen in de tropen te vertoeven, midden in de natuur en zelfvoorzienend in mijn onderhoud. Het lot had echter andere plannen want ik leerde een prachtige vrouw kennen uit Indonesië waar ik mee zou trouwen. Zoveel jaren later zijn we uiteen, maar delen we wel een vriendschap en het ouderschap over een geweldige zoon.
Bij onze terugkeer naar het land der Belgen ben ik in de chemische sector aan de slag gegaan, waarna ik in februari 2017 mijn opleiding opnieuw opstartte. In maart 2018 tekende ik mijn eerste contract als trajectbegeleider bij Jong Gent in Actie, een werking voor jongeren die in armoede leven. In de jaren erna werkte ik in verschillende organisaties met mensen van alle leeftijden en een grote diversiteit aan hulpvragen.
Zo kreeg ik de kans om te werken met mensen met verscheidene vormen van wat ik "een intens brein" noem. Ook vanuit mijn persoonlijke omgeving zijn veel ervaringen voortgekomen door op te groeien omringd door mensen met een intens brein: mijn ouders, broers, verdere familie, vrienden,... dankzij deze elementen heb ik doorheen de jaren enige ervaringsdeskundigheid vergaard. Het leven schonk mij in 2014 een prachtige zoon, compleet met een intens brein. Dit bracht de nodige ervaringen als ouder.
“Mijn intens brein kwam er dankzij de moed van mensen met een intens brein om hun kwetsbaarheid te tonen. “
De gesprekken met cliënten met een intens brein wekten een sterke interesse op. In 2020 begon ik gericht naar hun ervaringen en beleving te vragen. Ik wou graag meer weten wat zich afspeelde achter de symptomen. Deze verhalen kon ik toetsen aan mijn persoonlijke ervaring en kennis. Ik ging steeds meer informatie opzoeken en zaken associëren. Meer en meer linken werden duidelijk voor mij tussen alle informatie, ervaringen en belevingen. Dit bracht mij een aantal interessante inzichten, die vooral met betrekking tot mijzelf aanvoelden als kantelpunten in dit proces. Eind 2021 werd het voor mij duidelijk wat deze mensen gemeen hebben, namelijk dat hun brein intenser werkt dan de gemiddelde mens, en dit op verschillende niveaus of regio's. In een zoektocht naar een meer overkoepelende en neutrale benaming kwam ik op het concept 'het intens brein' . De naam voor de werking "Mijn Intens Brein" was geboren.
Om in mijn vrije tijd meer gesprekken te hebben met mensen met een intens brein besloot ik in juli 2022 nog 70% te werken . Ik nam deel aan ontmoetingsmomenten en begon deze ook zelf te organiseren. Dankzij deze vele gesprekken groeide mijn kennis over de materie stelselmatig. Tot op de dag van vandaag leer ik nieuwe dingen bij dankzij deze vele kleurrijke mensen.
Kantelpunten in het groeiproces
2020 - Een eerste denkfout
Het kwam wel vaker voor dat ik anderen niet helemaal begreep en omgekeerd. Iets waar ik zelden bij stilstond. In 2020, tijdens een gesprek met een cliënt, kwam er voor mij een eerste kantelpunt richting een beter begrip van mijzelf en het intens brein. Ik vroeg mij toen af of anderen niet, zoals mij en mijn cliënt, continue aan het denken zijn. Na dit af te toetsen in mijn persoonlijke leefwereld. werd mij duidelijk dat dit niet het geval was. Plots begreep ik mijzelf heel wat beter en het onbegrip dat aan beide zijden leeft. Het werd mij duidelijk dat velen de denkfout maken ervan uit te gaan dat het brein van anderen functioneert als hun eigen brein. Ze zijn er zich niet van bewust in welke mate ieders brein anders werkt. Brein én lichaam weliswaar. Mensen proberen alles vanuit hun beleving en perspectief te begrijpen. Wat hier niet in past krijgt moeilijk erkenning.
2021 - Een intens brein is geen ziekte of stoornis
Ik geloof dat veel mensen met een intens brein geboren worden met een anders gestructureerd brein of dit zich anders ontwikkelt. Hierin speelt veelal een sterke genetische factor mee. Ik geloof dat deze mensen er altijd al zijn geweest. Ga maar eens door de geschiedenis van onze mensheid en je ontdekt dat de aanwijzingen eindeloos zijn. Onderzoek bij verschillende diersoorten toont aan dat ongeveer 20% ervan sensitiever is dan hun soortgenoten. Dit verhoogt de overlevingskansen doordat elementen zoals vijanden of eten sneller opgemerkt worden. Het stimuleert aanleren van nieuw gedrag en de ontwikkeling van de soort. Kijk maar naar de vele uitvindingen die we aan mensen met een intens brein te danken hebben. In de juiste context is het dus eerder een talent of kwaliteit. Is het intens brein dan wel per definitie een ziekte/stoornis/beperking?
2024 - We voelen niet op dezelfde wijze
Na de vele gesprekken kwam er tijdens een recente samenkomst een nieuw ingrijpend inzicht over het intens brein. Ik bedacht en benoemde op hetzelfde moment dat ik eigenlijk op elk moment mijn ganse lichaam voel. Mijn volledige huid, elk lichaamsdeel, zelfs inwendige gevoelens zoals ogen, neusholte of maag. Ik voel elke aanraking op mijn huid zoals kledij of zelfs de lucht rondom mij. Ik dacht mijn ganse leven dat iedereen dit voelde, weliswaar minder sterk dan mij. Dat bleek niet zo het geval te zijn. Soms maak ik nog steeds deze denkfout.
Wanneer je onvoldoende aangename afleiding hebt, kan dit heel storend worden. Dit geldt voor alle sterke prikkels of gevoeligheden in een intens brein. In een situatie die niet comfortabel aanvoelt, wordt dit alleen maar erger. Dan ga je er alles aan doen om die overprikkeling te reguleren met 'abnormaal' en vaak ongewenst gedrag tot gevolg. Mensen met een intens brein worden hier maar al te vaak op afgestraft.
Door en voor een intens brein
Het begin van Mijn Intens Brein is beïnvloed door de expertise van mensen met een meer of minder intens brein rondom mij. Door voor dezelfde visie en missie te staan en deze samen met mij vorm te geven. Maar ook door mij duidelijk te maken hoe belangrijk het is dat deze shift gemaakt wordt in onze maatschappij.
Mijn Intens Brein is een collectief dat vertrekt vanuit de ervaring van deze mensen. In de toekomst willen we nog sterker als collectief worden. Door meer samen te werken met partners en mensen met een intens brein die iets willen betekenen, versterkt door hun ervaringsdeskundigheid.
Door het oprichten van een vzw of vereniging of anderen te inspireren om vanuit eenzelfde visie naar deze groep mensen te kijken.
Een donker kantje
Aan het begin van Mijn intens brein hangt ook een minder positieve kant die een grote drijfveer vormt in mijn motivatie tot het oprichten van Mijn Intens Brein. Doorheen mijn leven en het werken met mensen met een intens brein heb ik heel veel - té veel schrijnende situaties meegemaakt. Mensen die worstelen met zelfdodinggedachten of -pogingen of zelfs de uitdaging van het leven met een intens brein in deze wereld volledig hebben opgegeven.
Mensen die mij dierbaar zijn.
Ik ben meermaals in tranen uitgebarsten tijdens of na situaties op het werk, bij vrienden of bij het idee dat ik voor bepaalde mensen te laat kwam. Ik geloof echt dat zij met de juiste kennis, erkenning en verbinding, mogelijks wel een weg hadden gevonden naar meer geluk.
Voor mij voelt Mijn intens brein bijna als iets dat ik voor hen moet doen, een roeping als het ware. Ik schrijf graag dat mensen op een positieve manier met een intens brein kunnen leven. Ik wil hier toch ook even erkennen dat het voor velen een enorme uitdaging is en vaak als een beperking ervaren wordt. Dit is iets wat volgens mij grotendeels veroorzaakt wordt door de manier waarop onze huidige maatschappij gevormd is, hoe we naar deze mensen kijken en hoe we met hen omgaan.
Ik draag Mijn Intens Brein op aan alle mensen die mij steunen, en aan alle mensen die dagdagelijks de uitdaging van het leven met een intens brein in deze wereld aangaan of de strijd opgegeven hebben.
Ik ben alle mensen die een bijdrage gaven of geven aan Mijn Intens Brein ontzettend dankbaar, in het bijzonder Ann Maryns, Lukas Grymonprez, Zenya Dennis, Joke Dormaels, Nike Piwowar, Eline Vanduyver, Julie Debuscherre, en Eva Roets.